BİR YILMAZ GÜNEY FİLMİ / UMUT (1970)
İnsana her sahnede ''Umut fakirin ekmeği.'' dedirten bir Yılmaz Güney klasiği...
Burun kıvırdığımız, hor gördüğümüz, kabul edelim kimi zaman küçümsediğimiz her şeyin kimileri için bir yaşama bedel olduğunu yüzümüze çarpan bir yapıttır Umut.
Önce yaşadığımız dönemin sonra da 'Umut' filminin perspektifinden bakalım yaşama. Bir yanda tek arzusu etrafındaki herkesi piyon haline getirip çıkarları doğrultusunda hareket etmek olmasına rağmen, ahlarla vahlarla büyütülen bir nesil, diğer yanda elinde 25 kuruşla tuz almaya gönderilip, o parayı bisiklet sürmeye verdi diye dünyanın dayağını yiyen bir nesil.
O zamanın şartlarını her zaman yaptığı gibi yoksulluk teması üzerinden izleyiciye aktaran Güney, bizlere ''Böyle bir yokluğu nasıl sırtlanır insan?'' diye sordurmadan edemiyor...
''Paran olmadı mı dünyada senden kötüsü senden pisi yoktur, her yerden kovarlar seni fakirin yüzü soğuktur...''
Filmde, arabacılık yaparak geçimini sağlamaya çalışan Cabbar(Yılmaz Güney) her gece üzerinde, yarı tok yarı aç yatan ev halkının, borçlandığı ağaların, bir de sıra gelirse kendi yorgunluğunun ağırlığıyla dalıyor uykuya, kim bilir en son ne zaman tek derdi kendisi olmuştu...Zaman geçtikçe Cabbar'ı zorlayan bu yaşam , her defasında yeni bir umutla kontrol ettiği milli piyango biletini bile yırtar atar hale getirirken hiç utanmıyor, çekinmiyor. Bu zorlu yaşamın akıp gitmeye çalıştığı eve uzak olmayan villalarda ise keyifler yerinde, havuz kenarlarında buzlu içkiler yudumlanıyor.
Yoksulluğun, insana bitmez tükenmez bir umut aşıladığı vurgulanan bu yapıtta insanın zor durumdayken nelerden medet umabileceği, neler yapabileceği de gayet başarılı bir şekilde işlenmiş.
1970 yılında senaryosuna, yönetmenliğine, yapımcılığına ve başrolüne Yılmaz Güney tarafından üstlenilerek çekilen siyah-beyaz film, 'Yüzyılın En İyi Türk filmi, 47.SİYAD Türk Sineması Ödülleri' de dahil olmak üzere toplam dokuz dalda ödüle sahip.
Berna Gözkaman
Yorumunu çok beğendim. Film 1970 lerde kalmış ancak günümüze de, değişmeyen değerler ve yaşamlar üzerinden uyarlanabilecek bir yapıt. Zaman değişse de anlamını yitirmeyen, insanın kendi ego ve hırsları ile şartları zor olan insanları nasıl değersizleştirdiği üzerine tartışmaların devam edeceğinin geçmişten gelen bir takipçisi.
YanıtlaSilBu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
YanıtlaSil